Poczekalnia

– Foma, pojedziesz do Warszawy – zakomunikował krótko Szef.

– Ale po co? Nie mam tam nic do roboty – bronił się komisarz Foma.

– To poczekasz na miejscu aż się znajdzie – Szef był nieugięty. – Przy okazji odpoczniesz sobie, będziesz miał możliwość spokojnie pomyśleć, podejrzeć co nieco, porównać… I nie bierz tego do siebie osobiście, taka delegacja do stolicy to wyraz najwyższego uznania.

– Jak zaszczytna funkcja attache w Ułan Bator – mruknął komisarz.

– Ułan Bator było przez lata niesłusznie lekceważone i teraz się to wreszcie zmienia – odparł niewzruszony Szef. – A ty się zbieraj. Za dwie godziny masz pociąg.

Komisarz Foma zabrał leżący na biurku bilet. Sprawa była jasna – miał zniknąć na jakiś czas. Tylko komu przeszkadzała jego osoba? Szef miał rację, będzie okazja spokojnie pomyśleć i podejrzeć…